نیما خالدی
چکیده
هدف از این مطالعه شناسایی گونههای Fusarium همراه با ریشه و بنه زعفران و ارزیابی فعالیت آنزیمهای مخرب دیواره سلولی تولید شده توسط آنها می باشد. به منظور بررسی گونههای Fusarium، طی فصل رشدی 1397 در مجموع 53 نمونه ریشه و بنه به طور تصادفی از مزارع زعفران استان خراسان جنوبی جمعآوری شد. پس از شستشو نمونهها با آب مقطر استریل و ضدعفونی سطحی ...
بیشتر
هدف از این مطالعه شناسایی گونههای Fusarium همراه با ریشه و بنه زعفران و ارزیابی فعالیت آنزیمهای مخرب دیواره سلولی تولید شده توسط آنها می باشد. به منظور بررسی گونههای Fusarium، طی فصل رشدی 1397 در مجموع 53 نمونه ریشه و بنه به طور تصادفی از مزارع زعفران استان خراسان جنوبی جمعآوری شد. پس از شستشو نمونهها با آب مقطر استریل و ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم یک درصد، قطعات کوچک ریشه و بنه روی محیطهای کشت عمومی و اختصاصی کشت داده شدند. تهیه کشت خالص قارچها به روش تک اسپور و نوک ریسه کردن روی محیط کشت آب - آگار دو درصد انجام شد. شناسایی قارچها بر اساس مشخصات میکروسکوپی و ریختشناختی با توجه به کلیدهای معتبر شناسایی انجام گرفت. با توجه به خصوصیات ریختشناختی، گونه های F. oxysporum، F. culmorum،F. proliferatum و F. graminearum شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل مولکولی با استفاده از آغازگرهای اختصاصی گونه، شناسایی ریختشناختی را تأیید کرد. نتایج نشان داد که 6/22 درصد از نمونههای زعفران توسط گونههای Fusarium آلوده بودند. بر اساس مشاهدات ریختشناختی و مولکولی، F. oxysporumبهعنوان گونه غالب با بیشترین درصد فراوانی در نمونهها به میزان 4/9 درصد پس از آن F. culmorum (7/5 درصد)،F. proliferatum (8/3 درصد) و F. graminearum (8/3 درصد) بود. نتایج نشان داد که تمام جدایههای Fusarium قادر به تولید آنزیمهای مخرب دیواره سلولی و به طور عمده سلولاز و زایلاناز می‌باشند. سطوح فعالیت آنزیمهای سلولز، زایلاناز و پکتیناز در این مطالعه بالاتر از فعالیت لیپاز در همه جدایههای مورد بررسی بود. تجزیه و تحلیل روند فعالیت آنزیمهای مخرب دیواره سلولی نشان داد که برای بسیاری از جدایههای مورد بررسی حداکثر سطح فعالیت سلولاز، زایلاناز، پکتیناز و لیپاز به ترتیب در 72، 96، 144 و 192 ساعت پس از کشت در محیط مایع مشاهده شد. سپس فعالیتهای آنزیمی به تدریج با گذشت زمان کاهش یافت، تا اینکه در سطوح ثابتی باقی ماند. بر اساس منابع موجود F. graminearum، F. culmorum و F. proliferatum برای اولین بار در ایران از روی زعفران گزارش می شوند.
